سازمان مخصوص اتحاد و عمل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سازمان مخصوص اتّحاد و عمل

(عنوان اختصاری: سماع) نام گروهی از مبارزان مسلمان ایرانی در خاورمیانه در دهۀ ۱۳۴۰ش، به رهبری ابراهیم یزدی، مصطفی چمران، پرویز امین، صادق قطب‌زاده و جمعی از اعضای نهضت آزادی ایران در خارج از کشور، با هدف آموزش تئوریک و نظامی مبارزان مسلمان. در ۱۳۴۳ش، با توجه به فضای سیاسی خاص خاورمیانه و روی‌کارآمدن دولت جمال عبدالناصر در مصر، این گروه با کسب اجازه از رهبران نهضت آزادی ایران در داخلِ کشور، موافقت رهبران مصر را برای آموزش و سازماندهی مبارزان ایرانی جلب کردند. آنان با شناسایی و تصویب گروهی سه نفره به مدیریت احمد صدر حاج‌سیدجوادی به هیئت اعزامی در خارج کشور معرفی شدند و سپس توسط گروهی که در کشورهای مختلف مستقر بودند، به قاهره رفتند. برخی از مسئولان و دست‌اندرکاران گروه از فعالان سرشناس و جوان‌ترِ نهضت آزادی، ازجمله غلام‌عباس و محمد توسلّی، فریدون سحابی و ابوالفضل بازرگان، بودند. بعدها تعدادی از آموزش‌دیدگان این گروه، نقش‌های حساسی در انقلاب اسلامی ایران ایفا کردند. گروه سماع در اوایل دهۀ ۱۳۵۰ به این نوع فعالیت‌های خود پایان داد و نشریۀ پیام مجاهد را منتشر کرد.