سرف

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سِرْف (serf)
در نظام فئودالی، کشاورزی که معمولاً به‌صورت موروثی در وضعیتی که بی‌شباهت با بردگی نبود به ایفای خدماتی پست برای ارباب خود می‌پرداخت. اگرچه سرف‌ها معمولاً به زمینی که در آن کار می‌کردند مقید بودند، در نظام اقتصادی قرون وسطا در اروپای غربی نمونه‌های نقض آن نیز بسیار یافت می‌شد و نهاد سرف‌داری را باید مشتمل بر شکل‌های گوناگونی در اروپای شرقی نیز دانست. سرف‌داری در نظام فئودالی چین، ژاپن، هند، و مکزیک، پیش از ورود کریستف کلمب[۱] به قارۀ امریکا، و برخی از مناطق دیگر جهان نیز وجود داشت. البته سرف‌داری با نظام برده‌داری تفاوت‌هایی دارد که عمدتاً مربوط می‌شود به حقوقی که برای سرف‌ها به لحاظ سنتی محترم شمرده‌ می‌شدند و براساس آن‌ها سرف‌ها در جمع نوکرمآب دانسته می‌شدند نه به لحاظ فردی، و نیز این‌که آنان معمولاً اجازه داشتند که حق کار بر روی زمینشان را به پسرانشان منتقل کنند.

 


  1. Columbus