سرود دینی
سرود دینی (hymn)
ترانهای در ستایش موضوعی روحانی و الهی. از نمونههای آن سرود آخِناتون[۱] برای آتون[۲] در مصر باستان، سرودهای اورفئوسی[۳] یونان باستان، مزامیر عهد قدیم، قسمتهایی استخراجشده از عهد جدید (مثل «آوه ماریا»)، و سرودهایی از نویسندگان انگلیسی مثل جان بانیان[۴] و چارلز وزلی[۵]. قدیمیترین منابع ملودیهای امروزین سرود را در قرنهای ۱۱ و ۱۲م دنبال کرد، و نخستین آهنگهای پولیفونیک آن به اواخر قرن ۱۴م تعلق دارند. موسیقی انجیلی و کارولها شکلهایی از سرودخوانی مسیحیاند. طی دوران نهضت اصلاح دینی و ۱۸۲۲، خواندن در مراسم مذهبی کلیسای رسمی غیر از اجرای مزامیر در هیچ مورد دیگری مجاز نبود. اما کلیساهای آزاد سرودخوانی داشتند؛ مهمترین مجموعۀ این سرودها، سرودهای گردآوریشده برای استفادۀ مردمانی به نام متدیستها[۶] (۱۷۸۰) بود، و این سرودها از ۱۸۲۲ در کلیساهای رسمی خوانده شدند. احتمالاً مشهورترین مجموعۀ سرودها در زبان انگلیسی، سرودهای کهن و مدرن[۷] (۱۸۶۰) است، که شامل سرودهای متدیستها و بسیاری از سرودهای جدید اعضای آکسفورد مومان[۸] همچون جِی ام نیل[۹] و جان هنری نیومن[۱۰] است. نویسندگان شاخص سرود مسیحی عبارتاند از رجینالدِ هِبر[۱۱] (۱۷۸۳ـ۱۸۲۶، از کوههای یخی گرینلند[۱۲])، هنری فرانسیس لایت[۱۳] (۱۷۹۳ـ۱۸۴۷، با من بمان[۱۴])، جان اس بی مانسل[۱۵] (۱۸۱۱ـ۱۸۷۵، و سابین برینگ گولد[۱۶] (۱۸۳۴ـ۱۹۲۴، سربازان مسیحی به پیش[۱۷]). هیوبرت پَری[۱۸] برایبیتالمقدس (اورشلیم) اثر ویلیام بلیک[۱۹]، شاعر و هنرمند انگلیسی، موسیقی ساخت. وون ویلیامز[۲۰] اثر سرود انگلیسی[۲۱] (۱۹۰۶) را تصحیح کرد و سرودهای جدید نوشت و همچنین تنظیمهای جدید برای بسیاری از آثار موجود ارائه کرد. سرودی برای سنت سسیلیا[۲۲] اثر بنجامین بریتن[۲۳] کمتر متداول است.
- ↑ Akhenaton
- ↑ Aton
- ↑ orphic
- ↑ John Bunyan
- ↑ Charles Wesley
- ↑ Collected Hymns for the Use of People Called Methodists
- ↑ Hymns Ancient and Modern Oxford Movement
- ↑ Oxford Movement
- ↑ J M Neale
- ↑ John Henry Newman
- ↑ Reginald Heber
- ↑ Greenland’s Icy Mountains
- ↑ Henry Francis Lyte
- ↑ Abide With Me
- ↑ John S B Monsell
- ↑ Sabine Baring-Gould
- ↑ Onward Christian Soldiers
- ↑ Hubert Parry
- ↑ William Blake
- ↑ Vaughan Williams
- ↑ English Hymnal
- ↑ Hymn to St Cecilia
- ↑ Benjamin Britten