سعدالدین محمد آوجی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سَعدالدّین محمّد آوَجی (ساوجی) ( ـ۷۱۱ق)

(یا: خواجه سعدالدین وزیر) وزیر غازان‌‌خان‌ و اولجایتو. سعدالدین را در ۶۹۸‌ق، غازان‌‌خان، پس از صدرجهان زنجانی،‌ به‌ سمت‌ وزارت‌ و صاحب‌ دیوانی‌ منصوب‌ کرد و در ۷۰۰‌ق، اختیار تام‌ به‌ وی‌ داد و به‌ واسطۀ‌ کشف‌ توطئه پیر یعقوب‌، علاوه‌‌بر منصب‌ وزارت‌، رتبۀ‌ امارت‌ نیز یافت‌. پس‌ از درگذشت‌ غازان‌ در ۷۰۳‌ق، برادرش‌، اولجایتو (سلطان محمد خدابنده)، سعدالدین‌ و رشیدالدین‌ فضل‌الله‌ را در وزارت‌ ابقا و شریک کرد. اما نفوذ تاج‌الدین‌ علیشاه‌ در سلطان‌، سعدالدین‌ را بر آن‌ داشت‌ تا او را از صحنه‌ دور سازد و حتی‌ در ابتدا سعایت‌ بدخواهان‌ در ۷۰۵‌ق نسبت‌ به‌ او و خواجه‌ رشید راه‌ به‌جایی‌ نبرد، اما رفته‌رفته مقبولیت‌ خود را ازدست‌ داد و پس‌ از اتحاد تاج‌الدین‌ علیشاه‌ با خواجه‌ رشیدالدین‌، سعدالدین‌ به‌ اختلاس‌ از خزانه‌ متهم‌ شد و به‌ فرمان‌ اولجایتو به‌‌قتل‌ رسید.