سعد بن معاذ

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سَعْد بن مُعاذ ( ـ مدینه ۵ق)

از صحابۀ پیامبر (ص)؛ رئیس قبیلۀ اوس و از بزرگان انصار. مردی شجاع و جدی بود و منافقین را خوب می‌شناخت و نسبت به امام علی (ع) خضوع و ارادت داشت. در بَدر و أُحُد شرکت کرد. حکایت داوری او راجع به بنی‌قریظه مشهور است. در غزوۀ خندق مجروح شد و براثر آن وفات یافت. پیامبر (ص) از نزول هزاران فرشته در تشییع او خبر دادند.