سعید بن جبیر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سَعید بن جُبَیْر (۴۵ـ۹۵ق)

محدث، مفسر و فقیه تابعی. حبشی‌تبار و از مردم حجاز بود. از اصحاب امام زین‌العابدین (ع) بود و از ایشان و نیز از ابن عباس روایت نقل می‌کرد. قرائت قرآن زید و عبدالله بن مسعود و ابیّ بن کعب و ابن عباس را روایت می‌کرد. با وجود علم و تقوای فراوان، از تفسیر قرآن به رأی خود خودداری می‌کرد. گویند در علم شطرنج بی‌نظیر بود. در سپاه عبدالرحمن بن اشعث با بنی‌امیه جنگید. بعد از آن به مکه پناه برد اما خالد قسری، والی مکه، او را دستگیر کرد و به نزد حجاج فرستاد. او مناظره‌ای با حجاج بن یوسف دارد که از ایمان او به خداوند نشان دارد. سرانجام حجاج او را کشت.