سلیمان صفوی دوم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سلیمان صفوی دوم (۱۱۲۸‌ـ‌۱۱۷۷‌ق)

(یا: پادشاه سُلیمان ثانی) مشهور به میر سیدمحمّد صدر، از پادشاهان صفوی. سلیمان دوم نوادۀ دختری شاه‌سُلیمان اول و داماد شاه سلطان‌حسین صفوی بود که در زمان عادل‌شاه افشار به‌ مقام متولی آستان قدس رضوی و صدارت کل ممالک محروسه منصوب شد. شاهرخ افشار را در مشهد، به بهانۀ گرایش به تسنن و ادامۀ سیاست مذهبی نادرشاه، برانداخت و به‌کمک سردارانی چون میرعلم‌خان خَزیمه و بهبودخان اَتَکی رسماً به سلطنت نشست و لقب شاه‌سلیمان دوم یافت، اما پس از ۴۰ روز یوسف‌علی‌خان جلایر او را خلع و نابینا کرد و دوباره شاهرخ را به تخت نشاند. از آن پس سیدمحمد تا هنگام مرگ در مشهد، منزوی شد. مدفن او در صحن امام رضا (ع) است.