سنجر تهرانی، محمدتقی ( ـ۱۳۲۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سَنجر تهرانی، محمدتقی ( ـ۱۳۲۹ق)

معروف به میرزا عبدالعطوف، ادیب، شاعر و مترجم ایرانی. از طایفۀ زند در قزوین و شاگرد میرزا محمدتقی‌خان سپهر بود. در روزگار ناصرالدین‌شاه قاجار به‌دلایلی نامعلوم ترک میهن کرد و به‌ترتیب به استانبول، مدینه و سرانجام به هندوستان رفت. به شهرهای گوناگون هند سفر کرد و در آن سال‌ها با بزرگان ادب و علمای آن‌جا آشنایی و دوستی یافت. از آثارش: دستور سخن در قواعد و دستور زبان فارسی (حیدرآباد دکن، ۱۲۹۶ق)؛ کارستان اتفاق به نظم و نثر فارسی در فواید اتحاد میان ایران و عثمانی (پتنا، ۱۳۱۵ق)؛ قصاید سنجر (لکنو، ۱۳۰۶ق)؛ دیوان سنجر؛ ترجمۀ تاریخ عینی از ترکی به فارسی.