سکوت شیرازی، ابوالقاسم ( ـ شیراز ۱۲۳۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سکوت شیرازی، ابوالقاسم ( ـ شیراز ۱۲۳۹ق)

(ملقب به حکیم نوبر) شاعر و عارف ایرانی. پس از فراگرفتن علوم به عرفان روی آورد. به اصفهان رفت و با نورعلی‌شاه و مشتاق‌علی‌شاه دیدار کرد. سپس به نایین رفت و از محضر حاجی عبدالوهاب بهره برد. پس از آن حج گزارد و در بازگشت در شیراز سکونت گزید. چون سخنان وی با مواضع متعصبان سازگار نبود، آنان عوام را به آزار او تحریک کردند. چون میرزا ابوالقاسم در برابر قشریان سکوت اختیار کرد، به سکوت مشهور شد و همین نام را برای خود برگزید. سکوت از معروف‌ترین عارفان طریقۀ نعمت‌اللهی بود. اشعاری از وی به‌جا مانده است.