سیرالعباد الی المعاد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سِیُرالعِبادِ اِلی المَعاد
مثنوی‌ای به فارسی، در سفر روحانی نفس انسانی و مسائل اخلاقی و رموز عرفانی، سرودۀ سنایی غزنوی. سنایی این مثنوی را بر وزن حدیقة‌الحقیقه، در حدود ۷۹۹ بیت و به‌نام سیف‌الحق محمد بن منصور قاضی سرخسی در ۵۰۶ق، سروده است. در این مثنوی اندیشۀ سیر و سلوک با راهبری یک پیشوا برای رسیدن به هدف بیان شده و برخی از داستان‌های عرفانی پس از آن، از جمله منطق‌الطیر، مصباح‌الارواح و هفت وادی، تقلیدی از این کتاب است. این کتاب نخست به تصحیح و مقدمۀ سعید نفیسی (تهران، ۱۳۱۶ش) و بار دیگر به تصحیح مدرس رضوی همراه با مثنوی‌های حکیم سنایی چاپ شده است (تهران، ۱۳۴۸ش).