شازده کوچولو
شازده کوچولو (Le Petit Prince)
داستانی از آنتوان دو سنت اگزوپری، به زبان فرانسوی، منتشرشده در ۱۹۴۳. هواپیمایی هزاران مایل دور از آبادی در وسط صحرا سقوط می‌کند. کودکی در برابرش ظاهر می‌شود و سؤالاتی کنجکاوانه از او می‌پرسد. کم‌کم دوستی‌ای میان آن دو برقرار می‌شود. شازده کوچولو داستان سیارۀ کوچک خود و گُل سرخی را که یگانه دوستش بوده برای خلبان بازمی‌گوید. شازده پیش از رسیدن به زمین از شش سیارۀ دیگر گذر می‌کند. در زمین به جاهای مختلف سَرَک می‌کشد. روباهی از او می‌خواهد اهلی‌اش کند تا سببی برای ایجاد رابطه‌ای بی‌همتا میانشان پیدا شود. شازده درمی‌یابد که خود به‌دست گل سرخش اهلی شده است و هوس بازگشت به سیاره‌اش را می‌کند و از ماری زهردار می‌خواهد که او را بگزد. شازده شب‌هنگام، خلبان را تنها می‌گذارد و ناپدید می‌شود. چنین به‌نظر می‌رسد که شازده کوچولو اثری است که روی سخنش کودکان است، اما چنین نیست. درون‌مایه‌هایی چون دوستی و عزلت و تنهایی شاعرانه به این قصه کیفیتی می‌بخشد که هرکس با هر سن‌وسال از خواندن آن چیزی درمی‌یابد. سادگی سبک و ظرافت همراه با وضوح این قصۀ مشهور همواره ستوده شده است. چند فیلم کارتونی براساس شازده کوچولو ساخته شده است. سه ترجمۀ فارسی از محمد قاضی، ابوالحسن نجفی، و احمد شاملو از این داستان در دست است.