شاکلی، ویلیام (۱۹۱۰ ـ ۱۹۸۹)
شاکْلی، ویلیام (۱۹۱۰ـ۱۹۸۹)(Shockley, William)
فیزیک‌دان امریکایی و متخصص رایانه. به‌سبب بررسی نیم‌رساناها[۱] و کشف ترانزیستور[۲] به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۵۶ دست یافت. این جایزه مشترکاً به او و همکارانش، جان باردین[۳] و والتر براتین[۴]، اعطا شد. شاکلی از پدر و مادری امریکایی در لندن زاده شد و در ۱۹۱۳، با خانواده‌اش به ایالات متحده امریکا بازگشت. در مؤسسۀ فناوری کالیفرنیا[۵] و موسسۀ فناوری ماساچوست[۶] درس خواند و به تحقیق پرداخت. در ۱۹۳۶، به آزمایشگاه‌های تلفن بل[۷] پیوست و در آن‌جا به گروهی از فیزیک‌دانان امریکایی پیوست که کلینتون دیویسون[۸]، آنان را رهبری می‌کرد. تا ۱۹۵۵ در همان‌جا ماند و سپس، مدیر آزمایشگاه نیم‌رسانای شاکلی[۹] در شرکت سنجش‌افزار بِکمن[۱۰]، واقع در کالیفرنیا، شد تا به توسعۀ تحقیقات و تولید ترانزیستورهای جدید و دیگر وسایل نیم‌رسانا بپردازد. در ۱۹۶۳، در مقام اولین استاد علوم مهندسی برای کرسی اَلکساندر پونیاتوف[۱۱] در دانشگاه استنفورد[۱۲] برگزیده شد. در آن‌جا به تحقیق در زمینۀ مورد علاقه‌اش، خاستگاه هوش انسان، پرداخت و با طرح پیشنهادهایی مبنی‌بر سترون‌سازی اجباری کسانی‌که بهرۀ هوشی آنان کمتر از ۱۰۰ است، درگیر مناقشات اجتماعی شد. در دهۀ ۱۹۷۰، ادعا کرد سیاه‌پوستان از نظر ژنتیکی، هوشی پست‌تر از سفیدپوستان دارند و به همین سبب، انتقادات فراوانی از او شد. شاکلی اسپرم خود را برای انتقال رمز ژنتیکی نوابغ به بانکی اهدا کرد که میلیونر معروف (تولیدکنندۀ) عدسی‌های پلاستیکی، رابرت گراهام[۱۳] در کالیفرنیا[۱۴]ی جنوبی تأسیس کرده بود.
- ↑ semiconductors
- ↑ transistor
- ↑ John Bardeen
- ↑ Walter Brattain
- ↑ California Institute of Technology
- ↑ Massachusetts Institute of Technology
- ↑ Bell Telephone Laboratories
- ↑ Clinton Davisson
- ↑ Shockley Semiconductor Laboratory
- ↑ Beckman Instruments, Inc
- ↑ Alexander Poniatoff
- ↑ Stanford University
- ↑ Robert Graham
- ↑ California