شایق، عبدالله (تفلیس ۱۸۸۱ـ باکو ۱۹۵۹)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
عبدالله شایق
Arthur Adamov
زادروز تفلیس ۱۸۸۱م
درگذشت باکو ۱۹۵۹م
ملیت آذربایجانی
تحصیلات و محل تحصیل تفلیس و خراسان
شغل و تخصص اصلی داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، شاعر
شغل و تخصص های دیگر مترجم
آثار

رمان: قهرمانان عصر ما (۱۹۱۳ـ۱۹۱۸) و ارس (۱۹۳۸)

نمایش‌نامه‌: آذرخش (۱۹۲۶) و نوشابه (۱۹۴۵)
گروه مقاله ادبیات سایر کشورها و تیاتر
جوایز و افتخارات نشان لنین و پرچم سرخ
عبدالله شایق
عبدالله شایق

شایق، عبدالله (تفلیس ۱۸۸۱ـ باکو ۱۹۵۹)

داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، مترجم و شاعر آذربایجانی. در تفلیس و خراسان درس خواند. سپس به باکو رفت (۱۹۰۱) و تا ۱۹۳۴ به تدریس در مدارس ابتدایی آن‌جا پرداخت. درون‌مایۀ آثارش اعم از شعر، داستان، نمایش‌نامه و رمان مسائلی چون میهن‌دوستی؛ آزادی، انقلاب، نابرابری طبقاتی، زندگی زحمتکشان و طبیعت است. شایق به زبان‌های فارسی و روسی تسلط داشته و آثاری از نظامی، فردوسی، پوشکین، لرمانتوف و دیگران به ترکی آذری ترجمه کرده است. او را بنیاد‌گذار نمایش‌نامه‌نویسی کودکان در آذربایجان می‌دانند. شایق دو دوره نمایندۀ مجلس باکو بود و نشان لنین و پرچم سرخ گرفت. تألیفاتش بسیار است. از آثارش: رمان‌های قهرمانان عصر ما (۱۹۱۳ـ۱۹۱۸) و ارس (۱۹۳۸)؛ نمایش‌نامه‌های آذرخش (۱۹۲۶) و نوشابه (۱۹۴۵)؛ داستان‌های منظوم کودکانۀ روباه به حج می‌رود، خانم تق‌تق؛ کوچ (۱۹۱۰)؛ کتاب‌های درسی عینک کودکان (۱۹۰۷) و کتاب قرائت (۱۹۲۴)؛ کمدی یک ساعت خلیفه بودن (۱۹۵۷).