شرح ازهار
شرح اَزهار
(یا: الغیث‌المدرار فی شرح‌الازهار) کتابی به عربی، در فقه استدلالی زیدیه، تألیف ابوالحسن احمد بن یحیی حسنی معروف به امام مهدی، در حدود نیمۀ اول قرن ۹ق. شرحی است بر الازهار فی فقه‌الائمة الاطهار، اثر دیگر مؤلف که آن را در زندان نوشته بود. هم متن و هم شرح، هر دو از منابع بسیار معتبر و متداول در فقه زیدیه به‌شمار می‌روند. جز مؤلف، بسیاری دیگر نیز متن الازهار را شرح کرده‌اند؛ اما وقتی از شرح ازهار به‌طور مطلق سخن می‌گویند، مراد همین شرح مؤلف است. به خود شرح ازهار، همانند متن، آن شرح، حاشیه و تعلیقه فراوان نوشته‌اند. ابوالحسن عبدالله بن مفتاح، گزیده‌ای از متن و شرح‌الازهار را تلفیق کرد که معروف است. از کسانی که بر متن الازهار شرح نوشته‌اند، شریفه دهماء خواهر امام مهدی، است. تلخیصی نیز از الازهار به اهتمام امام متوکل علی‌الله با نام الاثمار به‌چاپ رسیده که آن هم معروف است. شرح ازهار در چهار جلد به‌چاپ رسیده است (صنعا، ۱۴۰۰ق).