شرح عمیدالدین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شرح عمیدالدّین
کتابی در اصول فقه امامیّه، به عربی، نوشتۀ عمیدالدین عبدالمطلب بن محمد اعرج حسینی (۶۸۱ـ۷۵۴ق). این کتاب شرحی بر تهذیب‌الوصول الی علم‌الاصول نوشته علامۀ حلی است و عنوان خاصی ندارد. برخی به اشتباه آن را منیةاللبیب فی شرح التهذیب نامیده‌اند، اما آن شرح دیگری است که، ضیاءالدین برادر کوچک‌تر عمیدالدین، نوشته است. عمیدالدین خواهرزادۀ علامه حلّی بود و شرحش را در حیات علامه نوشت. شهید اول، هر دو شرح عمید‌الدین و ضیاء‌الدین را در کتابی با عنوان جامع‌البین من فوائد الشرحَیْن گرد آورد. نسخه‌های خطی شرح عمیدالدین در کتابخانه‌های امیرالمؤمنین نجف، گلپایگانی قم و رضوی مشهد موجود است. این کتاب متن درسی بود که صاحب معالم با آن اصول فقه را نزد ملا احمد اردبیلی فرا گرفت.