شست وشوی کولون
شست‌وشوی کولون (colonic irrigation)
در پزشکی جایگزین، شست‌وشوی رودۀ بزرگ. این عمل برای خارج‌کردن مواد مدفوعی[۱] و سمّیِ دفع‌نشده‌ای صورت می‌گیرد که تجمع یافته‌اند و به دیواره‌های روده چسبیده‌اند. فعالیت لولۀ گوارش به‌شدت نسبت به تنش‌ها، آثار ناشی از پرخوری، خوردن غذاهای کم‌ارزش (تنقلات)[۲] یا نوشیدن آب کم حساس است. به‌همین سبب، پزشکان عقیده دارند که عملِ دفع همیشه کامل و مؤثر نیست و بقایای موادّ مدفوعی به‌تدریج خشک و چسبنده می‌شوند. با گذشت زمان، مقدار بیشتری موادّ مدفوعی به دیوارۀ روده می‌چسبد و نهایتاً شکل رودۀ بزرگ تغییر میکند. سرانجام، دیواره‌ها مسدود و عملکرد روده محدود می‌شود. وجود این موادّ سمّی در بدن فشار بیش از حدّی بر دستگاه ایمنی وارد می‌آورد و فرد را مستعدِ ابتلا به بیماری‌ها میکند. در شست‌وشوی رودۀ بزرگ، آب خالص و گاهی آب همراه با عصاره‌های گیاهی را به آرامی از راه مقعد[۳] وارد رودۀ بزرگ می‌کنند. دریچه‌ای روی لولۀ منتقل‌کنندۀ آب امکان می‌دهد که در صورت لزوم جریان آب متوقف شود. سپس، آبِ درون روده همراه با موادّ مدفوعی از روده خارج می‌شود. لولۀ آب خروجی شفاف است و مواد خارج‌شده دیده می‌شوند. موادّ دفعی را از نظر وجود انگل یا سایر مواد بررسی می‌کنند. معمولاً درمانگر رژیم غذایی سم‌زدا[۴] و ترکیبی اسیددوست را توصیه میکند که برای برقراری مجدد فلوئور میکروبی مفیدِ رودۀ بزرگ، که ممکن است همراه با سموم شسته و خارج شده باشد، لازم است. این روشِ پاک‌سازی سال‌ها کاربرد داشته است و در لوح پاپیروس ابرس[۵]، که از نوشته‌های مصری در ۱۵۰۰ق‌م است، از آن نام برده‌اند. بقراط[۶]، جالینوس[۷]، و اِسِنِس[۸] از این روش استفاده می‌کردند.