شقیق بلخی
شَقیق بلخی ( ـ ختلان ۱۹۴ق)
زاهد و صوفی مشهور خراسان. اصالتاً بلخی بود. گویند محضر حضرت امام صادق (ع) و حتی امام باقر (ع) را نیز درک کرده و به هرروی، روایاتی از حضرت صادق (ع) نقل نموده است. فقه را نزد قاضی ابویوسف یا، به همراه او، از ابوحنیفه آموخت. آورده‌اند که نخست تاجر بود، اما از سخنِ بت‌پرستی در بلاد ترک سخت متنبّه شد و به تصوف گرایید و در این راه، دست ارادت به ابراهیم ادهم داد. حاتم اصم نیز درشمار تربیت‌یافتگان اوست. او را نخستین کسی دانسته‌اند که در بلاد خراسان، با اشارات صوفیانه، در علوم و احوال سخن گفت. در سفر حجاز، با هارون خلیفۀ عباسی نیز ملاقاتی داشت و او را اندرز داد. در جنگ با ترکان، در منطقۀ واسجرد، کشته و در همان منطقۀ ختلان به‌خاک سپرده شد. دیوانی نیز به او منسوب است.