شنود مطلق

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شنود مطلق ‌ (absolute pitch)

(یا گوشِ موسیقی) در موسیقی‌، توانایی‌ خواندن‌ یا تشخیص‌ زیرایی (زیر و بم) یک‌ نت‌ به‌محض شنیدن‌ صدای‌ آن‌، بی هیچ‌گونه‌ معیار قبلی‌ که‌ به‌کمک‌ آن‌ بتوان نت مورد نظر را تعیین کرد.