شوپن، فردریک فرانسوا (۱۸۱۰ـ۱۸۴۹)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
فردریک فرانسوا شوپن
Frederic Francois Chopin
زادروز 1810م
درگذشت 1849م
محل زندگی لهستان، فرانسه
ملیت لهستانی
شغل و تخصص اصلی آهنگساز
شغل و تخصص های دیگر نوازنده پیانو
سبک کلاسیک
آثار سی‌ مینور (1844)؛ تریوی‌ پیانو (1829)؛ سونات‌ ویولن‌سل‌ و پیانو (1832)
گروه مقاله موسیقی

شوپن، فردریک فرانسوا (۱۸۱۰ـ۱۸۴۹)(Chopin, Frederic Francois)

فردریک فرانسوا شوپن

آهنگ‌ساز و نوازندۀ لهستانی پیانو‌. فعالیت‌ حرفه‌ای‌ خود را در سمت نوازندۀ‌ پیانو از ۸‌‌سالگی‌ آغاز کرد. در مقام‌ یک‌ اجراکنندۀ‌ موسیقی‌، تحولی‌ بنیادی‌ در فن‌ نوازندگی‌ پیانوفورته‌[۱] ایجاد کرد، و مشخصۀ‌ ساخته‌های‌ او، که‌ دو کنسرتوی‌ پیانو و تعدادی‌ آثار ارکستری‌‌اند، حال‌و‌هوایی‌ بسیار‌ لطیف‌ و سبُک‌ و ریتم‌هایی‌ سلیس‌ و روان دارد‌. شوپن‌ از ۱۸۳۱ در پاریس‌ زندگی‌ می‌کرد و در تالارها و مجالس‌ باب‌‌روز آن‌‌جا نام‌ و آوازه‌ای‌ داشت‌، هرچند به‌ندرت‌ کنسرتی‌ رسمی‌ برگزار می‌کرد. در ۱۸۳۶ لیست[۲]، آهنگ‌ساز، او را به‌ ژرژ ساند[۳] معرفی‌ کرد و شوپن‌ در سال‌های‌ ۱۸۳۸ـ۱۸۴۶ رابطۀ‌ بسیار نزدیکی‌ با او داشت‌. طی‌ این‌ دوران‌ او از شوپن‌ که‌ به سل‌ مبتلا شده‌ بود، در مایورکا[۴] پرستاری‌ می‌کرد و شوپن‌ به‌‌شدت‌ مشغول‌ آهنگ‌سازی‌ بود و مدتی‌ هم‌ سلامتی‌ خود را بازیافت‌. در ۱۹۰۹ موسیقی‌ او مبنای‌ بالۀ پری‌رویان‌ (سیلفیدها)[۵] اثر میخائیل‌ فوکین[۶] قرار گرفت‌ و الکساندر گرچانینوف[۷] (۱۸۴۶-۱۹۵۶)، از شاگردان‌ ریمسکی‌ ـ کورساکوف[۸]، آن را برای‌ ارکستر تنظیم‌ کرد. پدرش استاد زبان‌ فرانسه‌ در ورشو[۹] بود. شوپن‌ تعلیم‌ پیانو را از ۶سالگی‌ آغاز و در ۷‌‌سالگی‌ در یک‌ کنسرت‌ شبانه‌ نوازندگی‌ کرد (همان‌ هنگام‌ برای‌ نخستین‌ بار اثری‌ منتشر کرد، یک‌ پولونز در سل‌ مینور)، و در ۸‌‌سالگی‌ نخستین‌ کنسرت‌ خود را داد. از ۱۸۲۲ از ژوزف‌ السنر[۱۰] درس‌ آهنگ‌سازی‌ می‌گرفت‌ و در این‌ رشته‌ و نیز در بداهه‌نوازی‌ پیشرفت‌ نظرگیری‌ داشت‌. در ۱۸۲۷ کنسرواتوار ورشو[۱۱] را ترک‌ کرد و در‌ ۱۸۲۹ در وین‌ به نوازندگی پرداخت. پس‌ از بازگشت،‌ عاشق‌ کنستانسیا گلادکووسکا[۱۲]، خواننده‌، شد که‌ در سومین‌ کنسرت‌ از کنسرت‌های‌ ۱۸۳۰ او برنامه‌ داشت‌؛ اما همان‌ سال‌ لهستان‌ را ترک‌ کرد و‌ در اکتبر ۱۸۳۱ به‌ پاریس‌ رفت‌ و در آن‌ شهر همواره‌ کنسرت‌ می‌داد و تدریس‌ خصوصی‌ می‌کرد. در ۱۸۳۸ به‌ دیدار ژرژ ساند در نوآن‌[۱۳] رفت. در کشمکش خانوادگی‌ بین‌ ژرژ ساند و فرزندانش‌ که به‌ دعوایی‌ با شوپن‌ منجر شد، آن‌ دو از هم‌ جدا شدند. ۱۳ سال‌ آخر زندگی‌ شوپن‌ در جدال‌ دائمی‌ با بیماری‌ گذشت‌، و او آخرین‌ کنسرت‌ عمومی‌ خود را در فوریۀ‌ ۱۸۴۸ برگزار کرد، اما همچنان‌ به‌ تدریس‌ و نوازندگی‌ ادامه‌ می‌داد. آثار شوپن‌، که‌ تقریباً همگی‌ برای‌ تک‌نوازی‌ پیانو ساخته‌ شده‌اند، (در کنار موسیقی‌ لیست)‌ مهم‌ترین‌ سهم‌ قرن‌ ۱۹ را در پیشبرد و تکامل‌ سبک‌ رُمانتیک‌ ادا کردند. موسیقی‌ شوپن‌ سراپا اصیل‌ است‌، و از لحاظ‌ ملودی‌ سادگی‌ آشکاری‌ دارد که‌ معمولاً مجموعۀ‌ متنوعی‌ از جریان‌های‌ زیرساز پیچیدۀ‌ هارمونی‌ و ریتم‌ را پنهان‌ می‌دارد. ازجمله‌ آثار اوست: پیانو و ارکستر دو کنسرتو در می‌ مینور و فا مینور (۱۸۲۹-۱۸۳۰)؛ چهار اثر دیگر با ارکستر، ازجمله آندانته‌ اسپیاناتو[۱۴] (۱۸۳۴). تکنوازی پیانو ۵۰ مازورکا[۱۵] در سیزده دسته (۱۸۳۰-۱۸۴۹)، ۲۷ اتود، ۲۶ پرلود[۱۶] (۲۴ پرلود در تمامی‌ گام‌ها)، اپوس ۲۸ (۱۸۳۶-۱۸۳۹)، ۲۹ نکتورن‌[۱۷]، نوزده والس‌ (۱۸۲۷-۱۸۴۱)، شانزده پولونز، چهار بالاد در سل‌ مینور، فا، لابمل‌، فا مینور (۱۸۳۱-۱۸۴۲)، چهار امپرومپتو[۱۸]، چهار اسکرتسو[۱۹] در سی‌ مینور، سی‌بمل‌ مینور، دودیز مینور، می‌ (۱۸۳۱-۱۸۳۹)، سه روندو[۲۰]، بارکارول[۲۱] در فادیز، لالایی[۲۲]، بولِرو[۲۳]، فانتزی‌ در فا مینور، تارانتِلاّ[۲۴]، و قطعه‌های‌ پیانویی‌ متفرقۀ‌ دیگر. مجلسی سه سونات‌ در دو مینور (۱۸۲۸)، سی‌بمل‌ مینور (۱۸۳۹)، سی‌ مینور (۱۸۴۴)، تریوی‌ پیانو (۱۸۲۹)؛ سونات‌ ویولن‌سل‌ و پیانو (۱۸۳۲).

 


  1. pianoforte
  2. Liszt
  3. George Sand
  4. Mallorca
  5. Les Sylphides
  6. Mikhail Fokine
  7. Alexander Gretchaninov
  8. Rimsky-Korsakov
  9. Warsaw
  10. Józef Elsner
  11. Warsaw Conservatory
  12. Konstancja Gladkowska
  13. Nohant
  14. Andante Spianato
  15. mazurka
  16. prelude
  17. nocturne
  18. impromptu
  19. scherzo
  20. rondo
  21. Barcarolle
  22. Berceuse
  23. Bolero
  24. Tarantella