شکیبی اصفهانی، محمدرضا (اصفهان ۹۶۴ـ دهلی ۱۰۲۳ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شَکیبی اصفهانی، محمّدرضا (اصفهان ۹۶۴ـ دهلی ۱۰۲۳ق)

شاعر ایرانی. نوجوانی و جوانی را در شیراز و اصفهان به تحصیل گذراند و در ۹۹۷ق راهی هندوستان شد. نخست در آگره نزد عبدالرحیم خان‌خانان رسید و به یاری هم‌او به دربار اکبر گورکانی راه یافت. در ۱۰۱۹ق به دربار جهانگیر گورکانی پیوست و در روزگار پیری به دهلی رفت. شاعری خوش‌سخن و نقالی خوش‌بیان بود. از آثارش: دیوان اشعار در ۴هزار بیت؛ ساقی‌نامه.