شیپور چاپار
شیپور چاپار (posthorn)
ساز برنجی که بیشتر شبیه بوگِل است تا هورن، و در قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ پستچی‌ها (کالسکه‌چی‌ها) آن را به‌کار می‌بردند. این شیپور دریچه ندارد و بنابراین فقط می‌تواند هارمونیک‌های طبیعی را تولید کند، که آواهایی تیز و خشن دارند. شیپور چاپار هیچ‌گاه در موسیقی جدی کاربردی نداشته است، اما یوهان سباستیان باخ[۱] در کاپریچّویی که به‌سبب عزیمت برادرش ساخت، صدای آن را با هارپسیکورد تقلید کرد، و موتسارت نیز در پارتیتورهای رقص‌های آلمانی ک ۶۰۵[۲] و سرناد شیپورِ چاپار ک ۳۲۰[۳] بخش‌هایی برای دو شیپور چاپار درنظر گرفت.