شیکوکو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شیکوکو (Shikoku)

کوچک‌ترین جزیره از چهار جزیرۀ اصلی ژاپن، در جنوب هونشو[۱]، در شرق کیوشو[۲]، با ۱۸,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۴,۱۸۳,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). چهار استان کاگاوا[۳]، توکوشیما[۴]، اهیمه[۵]، و کوچی[۶] را در خود جا داده است. شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از ماتسویاما[۷] و تاکاماتسو[۸]. تراکم جمعیت بیشتر در جلگه‌های کوچک ساحلی در مقابل دریای درون‌بومی[۹] است. شیکوکو دارای آب و هوای معتدل، اما همواره با طوفان‌های شدید دریایی و بارندگی‌های سنگین تابستانی روبه‌رو است. میزان بارش سالانه در جنوب به ۲۶۶ سانتی‌متر می‌رسد. قلۀ ایشی‌زوچی[۱۰]، با ۱,۹۸۰ متر ارتفاع، مرتفع‌ترین نقطۀ آن است. جزیرۀ شیکوکو از لحاظ منابع کانی فقیر است و کارخانه‌های بزرگ ندارد. پلی معلق بر فراز گرداب ناروتو[۱۱]، در سِتو نایکای[۱۲] (دریای درون‌بومی) شیکوکو را به جزیرۀ آواجی‌شیما[۱۳] متصل کرده است.


  1. Honshu
  2. Kyushu
  3. Kagawa
  4. Tokushima
  5. Ehime
  6. Kochi
  7. Matsuyama
  8. Takamatsu
  9. Inland Sea
  10. Mount Ishizuchi
  11. Naruto
  12. Seto Naikai
  13. Awajishima