صوت (موسیقی)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

صوت (موسیقی)

اصطلاحی در موسیقی قدیم ایران و نوع دوم از هفده لحن موزون و آن آهنگی همراه شعر است که دارای یک خانۀ مکرر بوده است (بیت یا جمله‌ای که به تناسب در جای خود تکرار می‌شده است). صوت انسان به چهار بخش تقسیم می‌شود: سوپرانو، تنور، آلتو، و باس. هر صوت موسیقی دارای ویژگی‌هایی است که عبارت‌‌اند از: ارتفاع یا زیر و بَمی، کشش یا طول زمانی هر صدا، زنگ یا تمبر یا رنگ، شدت، و سنگینی که در موسیقی به سه شکل است: الف) حرکت یا موومان؛ ب) سازبندی ارکستر؛ ج) جنس یا کیفیت اصوات سازها.