صیرفی، خواجه عبدالله ( ـ تبریز ح۷۴۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

صَیرَفی، خواجه عبدالله ( ـ تبریز ح۷۴۲ق)
خوشنویس ایرانی. فرزند محمود تبریزی و شاگرد سیدحیدر گنده‌نویس (جلی‌نویس)، که در کتیبه‌نویسی و کاشی‌تراشی استاد بود. چندین عمارت در تبریز ازجمله کتیبۀ عمارت معروف «استاد و شاگرد» به خط او بوده است. از شاگردان ممتازِ یاقوت مستعصمی و معاصر اولجایتو سلطان‌محمد خدابنده (حک: ‌۷۰۳‌‌ـ‌۷۱۶‌ق) بود. از آثار او چندین قطعه در کتابخانۀ استانبول است که تاریخ‌های ۷۲۱ و ۷۳۴‌ق را دارد و نیز قرآنی به خط نسخ، ثلث، و رقاع به تاریخ ۷۴۷‌ق، محفوظ در موزۀ اسلامی ترکیه؛ رساله‌ای در باب قواعد خط ثلث به زبان فارسی، محفوظ در کتابخانۀ آستان قدس رضوی است و تاریخ تألیف ندارد. قرآن دیگری به تاریخ ۷۲۸‌ق نیز به خط او در کتابخانۀ چستربیتیی دابلين (ايرلند) نگهداري مي‌‌شود.