عبدالرشید غزنوی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَبدُالرّشید غزنوی ( ـ۴۴۴ق)

از پادشاهان‌ (حک: ۴۴۱ـ۴۴۴ق) سلسلۀ‌ غزنویان‌. پسر سلطان‌ محمود غزنوی‌ بود که پس‌ از قتل‌ مسعود اول‌ (۴۳۲ق) در میدان‌ جنگ‌ بین‌ مودود (برادرزاده‌اش‌) و محمد (برادرش‌) به‌ پیشنهاد و به‌ سود مودود بی‌طرف‌ ماند (شعبان‌ ۴۳۲ق). اما اندکی بعد به فرمان مودود به‌زندان افتاد. پس‌ از مرگ‌ مودود و حکومت‌ دو ماهه‌ علی‌ بن‌ مسعود غزنوی و مسعود بن‌ مودود وی از حبس خلاص شد و از بُست به‌ غزنه‌ آمد و حکومت‌ را در اختیار گرفت (رمضان ۴۴۱ق)‌. در زمان‌ او سلجوقیان‌ به‌ خراسان‌ و سیستان‌ تاختند و او سپاهی‌ را به‌ فرماندهی‌ طغرل‌ کافرنعمت‌ برای‌ نبرد با آنها فرستاد و سرانجام نیز خود به‌دست طغرل کشته شد. عبدالرشید مردی‌ فاضل‌ و عاقل‌ بود، اما کفایت‌ و شجاعت‌ کافی‌ برای‌ سلطنت‌ نداشت‌ و تحت‌ نفوذ طغرل‌ کافرنعمت‌ بود‌.