عبدالمطلب کاشانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عبدالمطلب کاشانی (قرن 13 و 14ق)

(با نام کامل: میرزا عبدالمطلب ادیب کاشانی، و معروف به ادیب کاشانی.) ادیب، مفسر، مورخ و شاعر. او فرزند معزالدین و خواهر زادۀ میرزا ابوالحسن خان، نقاش باشی صنیع الملک بوده است. سلسله نسب وی به طایفۀ غفاری و بنا به قول صاحب «گنج شایگان» به ابوذر غفاری می ‏رسد. وی در عهد پادشاهی ناصرالدین شاه می ‏زیسته است. او تا 1306ق زنده بوده است.

گویا تاریخی هم تألیف کرده که از بین رفته است. در قواعد عربی، و تفسیر و علم طب بی‏ نظیر بوده و همه او را در چنین فنونی به استادی قبول داشته اند.