عبدالملکیان، محمدرضا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَبدُالمَلِکیان، محمدرضا (نهاوند ۱۳۳۱ش - )

عَبدُالمَلِکيان، محمّدرضا

شاعر ایرانی. هرچند به‌شیوۀ سنتی هم بی‌توجه نیست، اما بیشتر شعرهایش در شیوۀ نیمایی و جدید است. در دهۀ ۱۳۶۰ش به موضوع جنگ توجه عمده‌ای نشان داد. مَه در مه (تهران، ۱۳۵۴ش)؛ ریشه در ابر (تهران، ۱۳۶۶ش)؛ ردّپای روشن باران (تهران، ۱۳۷۴ش) ازجملۀ دفترهای شعر اوست. از اواخر دهۀ ۱۳۷۰ش همراه با عدّه‌ای از شاعران، مانند قیصر امین‌پور، فاطمۀ راکعی و سهیل محمودی، خانۀ شاعران معاصر را بنیاد نهاده است.