عبدالواسع جبلی
عَبدالواسع جَبَلی ( ـ۵۵۵ق)
شاعر و دبیر ایرانی. در روستای برزین از توابع غرجستان زاده شد. در آغاز جوانی، برای دانش‌اندوزی، از زادگاهش به هرات رفت. سپس به غزنین سفر کرد و پیش از برنشستن بهرام‌شاه غزنوی به تخت پادشاهی به خدمت وی درآمد. به فارسی و عربی شعر می‌سرود. اشعار وی مصنوع، مسجع و مرصع است و به‌ویژه در قصایدش از صنایع لفظی بسیار بهره برده است. از او با لقب‌های بدیع‌الزمان، فریدالدین و ابوالفضایل یاد شده است. نامه‌ای از وی در التحفةالبهیة و الطرفةالشهیه (ترکیه، ۱۳۰۲ق) اثر محمد بن صدرالدین خوارزمی آمده است. دیوان وی به‌کوشش ذبیح‌الله صفا به‌چاپ رسیده است (تهران ۱۳۳۹ش).