عشتورت

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَشْتورَت (Astarte)

عَشْتورَت

(یا: عَشْتاروت؛ به یونانی استارته) در اساطیر کنعانی و سریانی، ایزدبانوی شور جنسی (همتای ایشتر[۱] در اسطوره‌های بابلی و آشوری). ایزدبانوی زایندگی و باروری بود. با تموز[۲]/آدونیس[۳]، که نشانۀ سپری‌شدن فصول بودند، ارتباط داشت. ایزدبانوی جنگ نیز بود. پرستشگاه اصلی او در فنیقیه[۴] بود و در کتاب مقدس از او به منزلۀ ایزدبانوی مردم صیدون[۵] یاد شده است. اما در سراسر کنعان[۶]، که او را زوجۀ بعل[۷]های بومی (خدایان اصلی) قلمداد می‌کردند، نیز پرستیده می‌شد. تصویرش به صورت توتمی چوبی به نام عاشره[۸] در همۀ محراب‌هاي فنيقي دیده می‌شود. خادمانش خواجه بودند و پیامبران عهد عتیق[۹] با فحشا در معابد او، که در آیین پرستش او امری بسیار متداول بود، به شدت مخالفت می‌کردند. ماهی و کبوتر نزد او مقدس بود. گفته‌اند که عاشره در اصل ایزدبانوی مختص دریا بود. نقش او در هیئت سوارکار بر الواح رأس‌الشمرا[۱۰]، متعلق به قرن‌۱۳م نیز دیده شده است؛ این الواح گلی، که اساطیر کنعانی بر آن‌ها حک شده‌اند، در فاصلۀ ۱۹۲۹ـ ۱۹۳۸ در حفاری‌های اوگاریت[۱۱] قدیم به دست آمده‌اند.

 


  1. Ishtar
  2. Tammuz
  3. Adonis
  4. Phoenicia
  5. Sidon
  6. Canaan
  7. Baal
  8. Asherah
  9. Old Testament
  10. Ras Shamra
  11. Ugarit