علی الاعلی، ابوالحسن (ح ۷۵۴ـ۸۲۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَلیُّ‌الْاَعْلی، ابوالحسن (ح ۷۵۴ـ۸۲۲ق)

(یا: امیر سیدعلی) شاعر و صوفی ایرانی. نخستین خلیفۀ فضل‌الله حروفی در آناتولی بود. گویند در ۷۷۱ق در اصفهان به پیروان فضل‌الله حروفی پیوست و پس از آزار و اذیت حروفیان به‌دست تیموریان، به آناتولی کوچید و در آن‌جا به ترویج و تبلیغ آموزه‌های فرقۀ حروفیه پرداخت. از آثارش: منظومه‌های توحیدنامه؛ قیامت‌نامه؛ کرسی‌نامه؛ فراق‌نامه.