علی بن طاهر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

علی بن طاهر ( ـ۲۱۳/۲۱۴ق)
پسر طاهر ذوالیمینَین‌، و از امرای‌ سلسلۀ‌ طاهریان. پس‌ از مرگ‌ طلحۀ‌ بن‌ طاهر (۲۱۳ق)، دومین‌ امیر طاهریان،‌ مأمون،‌ خلیفۀ‌ عباسی‌، عبدالله‌ بن‌ طاهر را به‌جای‌ او به‌ امارت‌ خراسان‌ منصوب‌ کرد. عبدالله‌ که در این‌ هنگام،‌ در بغداد به‌سر می‌برد، در جمادی‌الاخر ۲۱۴ق، برای‌ فرونشاندن‌ شورش‌ بابک‌ خرمدین‌ به‌ دینور رفت‌. از این‌رو، برادرش،‌ علی‌ بن‌ طاهر، را به‌ نیابت‌ از خویش‌ امارت‌ خراسان‌ داد و محمد بن‌ حُمَید طاهری‌ نیز زمام‌ امور را به‌عهده‌ گرفت‌. امارت‌ علی‌ بن‌ طاهر طولی‌ نکشید و وی‌ در جنگ‌ با خوارج‌ کشته‌ شد و عبدالله‌ برادر دیگرش‌، محمد بن‌ طاهر، را به‌ عنوان‌ جانشین‌ خود به‌ خراسان‌ فرستاد.