عمرو بن کلثوم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَمْرو بن کلثوم (قرن ۶م)
شاعر عرب در عهد جاهلیت. رئیس قبیلۀ تَغلِب و نوۀ مُهَلهِل، شاعر جنگاور عرب، بود. مشهورترین اثر او قصیده‌ای، در شمار معلقات سبع، است که در فهرست‌های گوناگون آمده و بسیار ستوده شده است. معلقۀ عمرو در اصل ریشه در شعر شفاهی جاهلی دارد. گویند دیوانی هم داشته که ابن السِکّیت آن را مدون کرده، امّا اثری از آن نمانده است. ظاهراً در دورۀ امویان، به افسانه‌هایی دربارۀ او جامۀ تاریخی پوشاندند؛ از‌جمله، مرگ وی براثر افراط در شراب‌خواری و قتل عمرو بن هِند، پادشاه حیره، به‌دست او.