غلامحسینی، بهاره

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

غلامحسینی، بهاره (تهران 1314ـ1386ش)

بهاره غلامحسینی
زادروز تهران 1314ش
درگذشت 1386ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی خواننده
آثار ‌ترانه ها: رسوای زمانه، ساخته ‌همایون خرم و چو غمت می‌گریم، ساخته ابراهیم سرخوش
گروه مقاله موسیقی
بهاره غلامحسینی
بهاره غلامحسینی

(نام هنری: الهه) خوانندۀ ایرانی. در ابتدا، در دهۀ 1320، تحت تأثیر خوانندگان رادیو تهران، خواندن ترانه‌های موسیقی پاپ را آغاز کرد و سپس، توسط پرویز خطیبی، به رادیو تهران راه یافت. مدتی نیز، نزد عبداللّه دوامی، ردیف‌دان مشهور، به یادگیری دستگاه‌ها و تصنیف‌های قدیمی پرداخت. از نیمۀ دوم دهۀ 1330، از ترانه‌خوانان مشهور رادیو شد. از اوایل دهۀ 1340 به برنامۀ گل‌ها نیز راه یافت و بسیاری از آثار درویش‌خان، عارف، شیدا، مرتضی نی‌داوود، مرتضی محجوبی و روح‌اللّه خالقی را با تنظیم‌های جواد معروفی، اجرا کرد. صدای بم، پرطنین و منحصربه‌‌فردش در موسیقی ایرانی ماندگار است. از جمله آهنگ‌ترانه‌های اوست: رسوای زمانه، ساختۀ ‌همایون خرم و چو غمت می‌گریم، ساختۀ ابراهیم سرخوش.