غلایینی، مصطفی (بیروت ۱۸۸۶ـ۱۹۴۵)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

غَلایینی، مصطفی (بیروت ۱۸۸۶ـ۱۹۴۵)
نویسنده و شاعر لبنانی. در جوانی به مصر رفت و نزد شیخ محمد عبده به تحصیل علوم پرداخت. پس از تصویب قانون اساسی عثمانی در ۱۹۰۸م، مجلۀ النبراس را در بیروت راه انداخت و به‌کار تعلیم و تربیت پرداخت و خطیب ارتش چهارم عثمانی در جنگ جهانی اول شد و سپس به ارتش عربی در سوریه پیوست و مدتی در عمان به معلمی فرزندان امیر عبدالله مشغول بود. سپس به بیروت بازگشت و رئیس شورای اسلامی و قاضی شرع شد و تا زمان وفات در این سمت بود. از کتاب‌های اوست: نگره‌هایی در زبان و ادبیات، اسلام، روح مدنیت، مجموعۀ مقالات و دیوان غلایینی، جامع‌الدّروس العربیه.