فاطمه بنت اسد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فاطمه بِنت اَسَد ( ـ مدینه ۴ق)

همسر ابوطالب، عموی پیامبر (ص)، که از او چهار پسر و دو دختر به‌دنیا آورد. پسرانش به‌ترتیب طالب و عقیل و جعفر و علی (ع) و دخترانش فاخته، مشهور به ام هانی، و جمانه بوده‌اند. او از نخستین اسلام‌آوردگان بود و در راه دین و حمایت از پیامبر (ص) بسیار کوشید چندان که پیامبر (ص) او را مادر دوم خویش خواند. نخستین بانویی بود که پیاده از مکه به مدینه هجرت کرد. احادیث بسیار از پیامبر روایت کرده که قسمتی از آن‌ها در منابع مهم شیعه و سنّی آمده است. پیامبر (ص) با دیدۀ گریان در تشییع او شرکت کرد و در نماز او ۴۰ تکبیر گفت و او را با جامۀ خویش کفن کرد و پیش از دفن اندکی در قبر او خوابید و درباره‌اش دعا کرد.