فخرالدین اسعد گرگانی ( ـ پس از ۴۴۶ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فخرالدّین اَسعد گرگانی ( ـ پس از ۴۴۶ق)
شاعر و داستان‌سرای ایرانی. معاصر و مداح طغرل سلجوقی بود. در جوانی از زادگاهش گرگان به اصفهان کوچید و داستان ویس و رامین را در ‌آن‌جا به‌فرمان ابوالفتح مظفر، حاکم اصفهان، سرود. روایت این منظومه با الفاظی ساده و معانی و تشبیهات ظریف به نظم کشیده شده است. زبان پهلوی را می‌دانسته و از ادبیات عربی هم نیک آگاه بوده است. اشعارش ساده و خالی از تکلف است. رعایت قافیه را چندان لازم نمی‌دانست. در وصف مناظر حسی توانا بود و در شعر از معانی فلسفی و کلامی بهره می‌گرفت. جز منظومۀ ویس و رامین (تهران، ۱۳۱۴ش) دو رباعی و غزل و یک قطعه در مذمت ثقةالملک وزیر از او به‌جا مانده است.