فراموشخانه و فراماسونری در ایران

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فراموشْخانه‌ و فراماسونری‌ در ایران‌

کتابی‌ به‌ فارسی‌ دربارۀ فراماسونری در ایران، از اسماعیل‌ رائین‌ (۱۲۹۸ـ۱۳۵۸ش‌). مؤلف در جلد اول،‌ به‌ پیدایش‌ فراماسونری‌ در جهان‌ و تشریفات‌ و آداب‌ آن‌ پرداخته‌ و در ادامۀ‌ این‌ جلد و جلد دوم‌ فراموشخانه‌ و دیگر مجامع‌ سرّی‌ را در ایران‌ که‌ به‌ تقلید از لژهای‌ فراماسونری‌ پدید آمده، همراهِ شرح‌ حال‌ بنیانگذاران‌ و رجال‌ مؤثر دولتی‌ در گسترش‌ فراماسونری‌ در ایران‌ بررسی‌ کرده است. ادامۀ‌ جلد دوم و جلد سوم‌ به‌ شرح‌ لژهای‌ فراماسونری‌ انگلیسی‌، امریکایی‌، فرانسوی‌، و آلمانی‌ در ایران‌ و اعضای‌ ایرانی‌ آن‌ها اختصاص‌ دارد. این‌ کتاب‌ با بیان‌ اطلاعاتی‌ سرّی‌ دربارۀ‌ شخصیت‌‌های‌ مشهور‌ و تشکیلات‌ اصلی‌ فراماسونری‌ ایران‌ و انتشار نام‌ ۸۵۷ نفر‌ از ماسون‌های‌ ایرانی،‌ که‌ از مقامات‌ عالی‌ رژیم‌ پهلوی‌ بودند، به‌‌مثابۀ‌ یک‌ سند افشاگرانه‌ در فضای‌ سانسور و اختناق حاکم‌ بر کشور، بازتاب‌ گسترده‌ای‌ در‌ افکار عمومی‌ برانگیخت‌ و موجب‌ اظهار نظریات‌ گوناگونی‌ گردید. از این‌رو، انتشار آن‌ را به‌ سازمان‌ سیا و همکاری‌ ساواک‌، رقابت‌ جناح‌های‌ پنهان‌ انگلیسی‌ و امریکایی‌ فراماسونری‌ و حتی‌ وحدت‌ نظر آن‌ها نسبت‌ دادند. چاپ‌ نخست‌ این‌ کتاب‌ در ۳ جلد در زمستان‌ ۱۳۴۶ تا آذر ۱۳۴۷ش در ایتالیا منتشر شد و دو ماه‌ بعد بار دیگر در تهران‌ به‌‌چاپ‌ رسید و از آن‌ پس‌ بارها در تهران‌ به‌صورت‌ افست‌ چاپ‌ و منتشر شده است.