فرشید ابراهیمیان

فرشید ابراهیمیان;
زادروز	تهران 6 خرداد 1328ش;
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	دکترای هنرشناسی- دانشگاه تورن وود آمستردام
شغل و تخصص اصلی	بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینما
شغل و تخصص های دیگر	نویسنده و مترجم
نام اصلی	محمد ابراهیمیان پیوند
آثار	ادیپ شهریار (مهدی هاشمی- 1351)؛ در اعماق (مهین اسکویی- 1353)؛ سه خواهر (مهین اسکویی- 1356)؛ اشکبار مرگت باد (رکن‌الدین خسروی- 1357)؛ مروارید (اکبر زنجان‌پور- 1362)؛ دکتر فاستوس (ایرج راد- 1363)؛ ماهان کوشیار (ایرج راد- 1372)
گروه مقاله	تئاتر
جوایز و افتخارات	مدرک درجه یک هنری (معادل دکتری) ار طرف وزارت ارشاد

فرشید ابراهیمیان (تهران 6 خرداد 1328ش- )

(نام اصلی: محمد ابراهیمیان پیوند) بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون، نویسنده و مترجم. سال 1347ش از دبیرستان خوارزمی تهران دیپلم طبیعی گرفت. از سال 1350ش در هنرسرای عالی فنی- حرفه‌ای نارمک (دانشگاه علم و صنعت ایران) در رشتۀ مکانیک به تحصیل پرداخت و در سال 1352ش از آن‌جا انصراف داد و سال بعد در رشتۀ هنرهای نمایشی دانشگاه تهران ادامۀ تحصیل داد. ابراهیمیان فارغ‌التحصیل دوره‌های کارشناسی هنرهای نمایشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران (1357ش)، کارشناس ارشد مدیریت فرهنگی از دانشگاه هنر (1368ش) و دکترای هنرشناسی از دانشگاه تورن وود^[۱] آمستردام (1380ش) است.

آشنایی ابراهیمیان با مهدی هاشمی، سوسن تسلیمی و داریوش فرهنگ باعث شد که در نمایش ادیپ شهریار (سوفکلس) به کارگردانی مهدی هاشمی در تئاتر شهر روی صحنه برود. بازی وی در نمایش صیادان، نوشتۀ اکبر رادی و به کارگردانی فرامرز طالبی، توجه مهین اسکویی را جلب کرد و باعث حضور وی در نمایش در اعماق و عضویتش در «گروه زمان» شد. ابراهیمیان در سال 1352ش به این گروه پیوست و تا سال 1361ش که عضوش بود از آموزش‌های مهدی فتحی، محمود دولت‌آبادی و خود اسکویی بهره گرفت. ابراهیمیان تا پیش از انقلاب در حدود 10 نمایش حرفه‌ای بازی کرد و در سال‌های پس از انقلاب هم بازیگری در تئاتر را تا سال 1369ش ادامه داد. از این تاریخ تا سال 1378ش به خاطر پرداختن به تدریس، از بازیگری فاصله گرفت تا این که در این سال با بازی در نمایش در غم عشق به صحنه برگشت. ابراهیمیان تا سال 1366ش با شیوۀ استانیسلافسکی ایفای نقش می‌کرد، اما پس از آن با تلفیق شیوۀ استانیسلافسکی و شیوۀ استیلیزۀ^[۲] مایرهولد به تکنیکی خاص رسید. او با استفاده از این روش با بازی در نمایش افسانۀ اندوه دلخراش بهترین بازیگر سال تئاتر شد. وی از سال 1356ش به صورت قراردادی به استخدام کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درآمد و تا سال 1361ش به عنوان مربی و کارگردان در شهرستان‌های فیروزکوه، تبریز، دماوند و قزوین به تدریس پرداخت. پس از کناره‌گیری از کانون در ادارۀ تئاتر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان بازیگر استخدام شد و در مقام کارگردان و کارشناس تئاتر نیز فعالیت کرد. از سال 1369ش تدریس در دانشکدۀ سینما و تئاتر دانشگاه هنر را آغاز کرد و در دانشکده‌های هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی، سوره، و علمی- کاربردی نیز تدریس کرد. وی دروسی چون مبانی بازیگری، تاریخ نماتیش و هنر، شخصیت‌شناسی، نشانه‌شناسی، نقد و بررسی نظریه‌های جدید را در این مراکز تدریس می‌کرده است. ابراهیمیان عضو موسس دورۀ جدید «کانون ملی منتقدان تئاتر ایران» و از بهمن 1379ش هم به مدت یک سال از اعضای هیات مدیرۀ «خانه تئاتر» بوده است. وی از اواخر دهۀ 1360ش تاکنون بیش‌تر از 40 مقاله در نقد و بررسی آثار نمایشی و سینمایی و دیگر موضوعات هنری نوشته که در نشریات و مجلاتی چون سینما- تئاتر، دنیای سخن، نمایش، فصلنامۀ هنر، صحنه، فرهنگستان هنر و سخنرانی‌هایش منتشر و ارائه شده‌اند.

ابراهیمیان در سال 1379ش از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مدرک درجه یک هنری (معادل دکتری) دریافت کرد و در سال 1380ش از خدمات ادارۀ تئاتر وزارت ارشاد بازنشسته شد.

بازی در تئاتر (گزیدۀ آثار)

ادیپ شهریار (مهدی هاشمی- 1351)؛ صیادان (فرامرز طالبی- 1352)؛ در اعماق (مهین اسکویی- 1353)؛ مرگ سقراط (سیروس شاملو- 1354)؛ سه خواهر (مهین اسکویی- 1356)؛ اشکبار مرگت باد (رکن‌الدین خسروی- 1357)؛ مروارید (اکبر زنجان‌پور- 1362)؛ توطئه شوم (رضا کرم‌رضایی- 1363)؛ دکتر فاستوس (ایرج راد- 1363)؛ دکتر کنوک (ایرج راد- 1365)؛ ماهان کوشیار (ایرج راد- 1372).

بازی‌های سینمایی

پرواز پنجم ژوئن (علیرضا سمیع‌آذر- 1373)؛ آب و آتش (فریدون جیرانی- 1379)؛ گفت‌وگو با سایه (مستند/ خسرو سینایی- 1384)

برخی از مجموعه‌های تلویزیونی (بازیگر)

بیعت (خسرو شجاع‌زاده- 1362)؛ سایه همسایه‌ها (اسماعیل خلج- 1364)؛ کیف انگلیسی (ضیاءالدین دری- 1379)؛ کلاه پهلوی (ضیاء‌الدین دری- 1387).

کتاب‌شناسی (گزیدۀ آثار ترجمه)

بررسی آثار پینتر، نوشتۀ مارتین اسلین (1366)؛ ا‌دوارد آلبی، سنت و احیا، نوشتۀ ژیلبر دوگوشه (1377)؛ نقد تئاتر، نوشتۀ ایروینگ واردل (1380)؛ نقد کمدی‌های اولیۀ شکسپیر، نوشتۀ دریک تراورسی (1389)؛ زیبایی‌شناسی و سیاست، نوشتۀ آدورنو، بنیامین و... (1393)

↑ Thorn Wood
↑ Styliser

[1] Thorn Wood

[2] Styliser

[۱]

[۲]