فسونی تبریزی، محمودبیگ ( ـ۱۰۲۷ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فُسونی تبریزی، محمودبیگ ( ـ۱۰۲۷ق)

شاعر، فرهنگ‌نویس و ریاضی‌دان ایرانی. در حدود ۱۰۰۱ق به هند رفت و نخست به دستگاه عبدالرحیم‌خان‌خانان پیوست و سپس در پادشاهی جهانگیر گورکانی منصب استیفای شاهزاده خرم (شاه‌جهان) را یافت. از سرایندگان پرآوازۀ مکتب وقوع در روزگار خود بود و در علم حساب، اخترشناسی و خوشنویسی نیز دست داشت. از آثارش: فرهنگ فارسی مفتاح‌المعانی؛ رساله‌ای در علم حساب؛ دیوان اشعار.