قرارداد
قرارداد
هرگونه توافق و تراضی بین دو یا چند شخص دربارۀ امری که مورد قبول ایشان باشد. موضوع قرارداد ممکن است تعهد به پرداخت وجه باشد، یا انجام دادن کار یا خودداری از انجام دادن کار. نوشتن قرارداد الزامی نیست و می‌تواند شفاهی باشد. مثلاً در قانون ناظر به مصرف‌کنندگان، قرارداد با فروش کالا تحقق پیدا می‌کند. قرارداد، مانند عقد، سه عنصر دارد: طرفین، رابطۀ حقوقی، موضوع یا مضمون قرارداد. قرارداد، عقد و معامله گاه به‌صورت مترادف استعمال می‌شود که نادرست نیست، لکن با اندکی دقت می‌توان تفاوت‌هایی را بین آن‌ها تشخیص داد. منظور از عقد، عقود معیّن نوزده‌گانه است که احکام و آثار آن‌ها در قانون مدنی آمده است. قرارداد، هرگونه تراضی و توافق است که متضمن تعهد طرفین باشد و معامله، قراردادی است که موضوع آن‌ها جنبۀ مالی و اقتصادی داشته باشد. به‌موجب مادۀ ۱۰ قانون مدنی قراردادهایی که برطبق قانون تنظیم می‌شود معتبر بوده و بین طرفین لازم‌الاجراست. شرایط صحت قرارداد، همان شرایطی است که در مورد صحت عقد وجود دارد: قصد و رضای طرفین، اهلیت طرفین، معیّن بودن موضوع قرارداد، مشروعیت جهت قرارداد یا معامله. بنابراین هر قرارداد ظاهراً صحیح، ممکن است در صورت وجود اشتباه، تدلیس، اجبار و یا فقدان شرایط قانونی در یک طرف، غیرقابل اجرا باشد. قراردادهایی که به قصد اجرای اعمال مجرمانه یا غیراخلاقی منعقد می‌شود، همین‌طور قراردادهای متضمن قمار و شرط‌بندی باطل‌اند.