قضیه بسیطه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قضیّۀ بَسیطه
قضیه‌ای که ۱. بیانگر وجود یا عدم موضوع است، مثل «خدا هست» و درواقع پاسخ «آیا وجود دارد» یا «هل بسیطه» به‌شمار می‌آید؛ ۲. محصَّل یا محصّله، دربرابر معدوله، قضیه‌ای که موضوع و محمول آن مقرون به ادات سلب نباشد.