قمران (باستان شناسی)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قُمران (باستان شناسی) (Qumran)

(یا: خِرْيَت قُمران) مکانی با اهمیت باستان‌شناختی در اُردُن. در دامنۀ تپه‌های شمال غربی بَحرُالمیِّت. در 1951 حفاری شده است. قمران، که در اصل قلعه‌ای متعلق به عصر آهن (قرن 6پ‌م) بود، در اواخر قرن 2پ‌م، به اشغال فرقه‌ای رهبانی به نام اِسِنیان[۱]ها درآمد. رومیان در 68م ساختمان‌های آن را به آتش کشیدند. کتابخانه دیرزمانی حاوی طومار‌های بحرالمیت[۲] بود، که در غارها پنهان کرده‌ بودند تا محفوظ بمانند و در 1947 کشف شدند.

 


 

  1. Essenes
  2. Dead Sea Scrolls