قمی، یدالله (نیمه دوم قرن ۱۳ و نیمه اول قرن ۱۴ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قمی، یدالله (نیمۀ دوم قرن ۱۳ و نیمۀ اول قرن ۱۴ق)
پهلوان ایرانی. چون پهلوان عابد قمی، او را به طعنۀ آن که ریش ندارد از داخل‌شدن در گود کشتی باز داشت، چنان با غیرت و تعصب شانه بر پوست صورت خود کشید که خون بر صورتش جاری شد تا پهلوانان بر صلاحیت او به اتفاق رأی مثبت دهند. با غلبه بر پهلوانانی چون صادق قمی و محمد یزدی شهرتی کسب کرد؛ اما چون استادش ابوالقاسم قمی درگذشت، به رسم احترام در اوج دورۀ پهلوانی از کشتی کناره گرفت. در ۸۰ سالگی درگذشت.