قیسی، مکی بن ابی حموش (قیروان ۳۵۵ـ۴۳۷ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قَیسی، مکّی بن ابی حموش (قیروان ۳۵۵ـ۴۳۷ق)
عالم علم نحو و قراآت قرآنی. در برخی منابع مانند وفیات‌الاعیان نامش مکی بن ابی طالب بن خموش نیز آمده است. پیوسته به زادگاهش می‌رفت و به مصر بازمی‌گشت. چندبار نیز حج گزارد. در نوجوانی به مصر رفت و همان‌جا در ۳۷۸ق، نزد ابوالطیب عبدالمنعم بن غلبون قرائت آموخت. در مکه، قیروان، قرطبه و مصر نزد استادانی چون ابوبکر اَدْفُوی درس خواند. از آثارش: مشکل اعراب‌القرآن؛ که با تصحیح حاتم صالح‌الضامن به‌چاپ رسیده است (بغداد، ۱۹۷۵)؛ اختصار‌القول فی‌الوقف علی کلاّ و بلی و نعم؛ که به کوشش احمد حسن فرحات به‌چاپ رسیده است (دمشق، ۱۹۸۲)؛ الرعایة لتجوید القراءة و تحقیق الفاظ التلاوة؛ که به کوشش احمد حسن فرحات به‌چاپ رسیده است (دمشق، ۱۹۷۳)؛ الکشف عن وجوه قراآت‌السبع و عللها و حججها، در ۲ جلد که چاپ چهارم آن به کوشش محیی‌الدین رمضان به‌چاپ رسیده است (بیروت، ۱۹۸۷).