لات
لات
نام یکی از بت‌های عرب جاهلی، که عبادت آن نزد قریش بسیار معمول بود. جایگاه این بت در طائف بوده است. در قرآن یک‌بار از این بت در کنار عُزّی یاد شده است (نجم، ۱۹) برخی محققان برآن‌اند که لات در اصل از ایزدبانوان (الهگان) بابل بوده است. اعراب این بت را به‌عنوان مظهر يکي از سه فرشته مقرب الهي که آن‌ها را دختران خدا مي‌پنداشتند، می‌پرستیدند. گویند ابوسفیان، لات یا بتی را که به یاد لات ساخته بود، به‌عنوان نشان پیروزی در جنگ احد همراه برد. عتاب بن مالک، پس از فتح مکه، به فرمان پیامبر اسلام (ص) این بت را شکست. در محل معبد لات، مسجد طائف را بنا نهادند و به جای بت لات، مناره‌ای برپا کردند که موذّن هر روز از بالای آن مردم را به یکتاپرستی دعوت می‌کرد.