لامارتین، آلفونس ماری لوئی دو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
آلفونس ماری لوئی دو لامارتین
Alphonse Marie Louis de Lamartine
زادروز ماکون۱۷۹۰م
درگذشت ۱۸۶۹م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی شاعر
سمت نماینده مجلس در سال 1833م، وزیر امور خارجه ۱۸۴۸م، افسری گارد سلطنتی لوئی هجدهم ۱۸۱۴م
آثار

تأملات شاعرانه (۱۸۲۰م)، تأملات تازه (۱۸۲۳م)، هماهنگی‌های شاعرانه و مذهبی (۱۸۳۰م)، و تاریخ ژیروندیان (۱۸۴۷م) رمان: رافائل (۱۸۴۹م)، سنگ‌تراش سن پوان (۱۸۵۱م)، و گرازیلا (۱۸۵۲م)

زندگی‌نامه‌: بیان رازها (۱۸۴۹م) و بیان رازهای جدید (۱۸۵۱م)
گروه مقاله ادبیات غرب
آلفونس لامارتین اثر فرانسوا ژرار

لامارتین، آلفونس ماری لوئی دو (۱۷۹۰ـ۱۸۶۹م) (Lamartine, Alphonse Marie Louis de)

شاعر فرانسوی. ازجمله شعرهای رمانتیک اوست: تأملات شاعرانه[۱] (۱۸۲۰م)، تأملات تازه[۲] (۱۸۲۳م)، هماهنگی‌های شاعرانه و مذهبی[۳] (۱۸۳۰م)، و تاریخ ژیروندیان[۴] (۱۸۴۷م) که به انگیزۀ انقلاب ۱۸۴۸م کمک کرد. نخستین کسی بود که تمایلاتی فردی در شعر خود داشت و پیوندی بی‌واسطه با مخاطبانش ایجاد کرد. خطیبی معروف بود و در ۱۸۳۳م به مجلس نمایندگان راه یافت و در مقام نماینده چندین سال خدمت کرد. از رهبران انقلاب و در حکومت موقت (۱۸۴۸م) وزیر امور خارجه بود. در انتخابات ریاست‌جمهوری از لوئی ناپلئون[۵] (ناپلئون سوم) شکست خورد. لامارتین در ماکون[۶] به‌دنیا آمد و بنابه سنت خانوادگی به مقام افسری گارد سلطنتی لوئی هجدهم رسید (۱۸۱۴م). پس از آن وابستۀ سفارت فرانسه در ناپل شد و در زمان تفوق بوربون‌ها[۷] به منصب‌های سیاسی مهمی رسید. هنگامی‌که در ایتالیا بود تأملات تازۀ شاعرانه، مرگ سقراط[۸] (۱۸۲۴م)، آخرین نغمۀ سفر زیارتی چایلد هارولد[۹] (۱۸۲۵م)، و هماهنگی‌های شاعرانه و مذهبی را نوشت. برنامۀ سفری طولانی به شرق سبب نوشتن کتاب منثور سفر به شرق[۱۰] (۱۸۳۵م) شد. کتاب ژوسلن[۱۱]، داستان کشیشی روستایی، در ۱۸۳۶م منتشر شد؛ سقوط یک فرشته[۱۲] در ۱۸۳۸م و حاصل اندیشه‌های شاعرانه[۱۳] در ۱۸۳۹م به‌چاپ رسید؛ اما در همین دوره بیشتر در مقام خطیب مشهور بود نه شاعر. لامارتین نمایندۀ ماکون بود (۱۸۳۷ـ۱۸۴۸م) و در انقلاب ۱۸۴۸م او را «مرد فرانسه» و مدافع پرچم سه رنگ[۱۴] علیه سرخ‌ها[۱۵] می‌دانستند. تمایلش به میانه‌روی در حکومت موقت به کاهش محبوبیتش انجامید و در نامزدی برای ریاست‌جمهوری رأی بسیار کمی به دست آورد؛ از آن پس برای همیشه فعالیت‌های سیاسی را کنار گذاشت. لامارتین در بازنشستگی رمان‌هایی نوشت که عبارت‌اند از رافائل[۱۶] (۱۸۴۹م)، سنگ‌تراش سن پوان[۱۷] (۱۸۵۱م)، و گرازیلا[۱۸] (۱۸۵۲م)، و آثار زندگی‌نامه‌ای بیان رازها[۱۹] (۱۸۴۹م) و بیان رازهای جدید[۲۰] (۱۸۵۱م). در دورۀ امپراتوری به فقری عظیم دچار شد و برای امرار معاش آثاری نازل همچون کتاب درس‌های خانوادگی ادبیات[۲۱] (۱۸۵۶ـ۱۸۶۹‌م) و مجموعۀ اشعار الهام‌ها[۲۲] (۱۸۵۴م) را منتشر کرد. با آن‌ که در ۱۸۶۸م حکومت مستمری خوبی برای او درنظر گرفت، اما محرومیت‌هایش او را از پا انداخت و نتوانست چندان که باید از آن بهره ببرد.

 


  1. Méditations poétiques/Poetical Meditations
  2. Nouvelles méditations/New Meditations
  3. Harmonies poétiques et religieuses/Poetical and Religious Harmonies
  4. Histoire des Girondins/History of the Girondins
  5. Louis-Napoleon
  6. Mâcon
  7. Bourbons
  8. La Mort de Socrate
  9. Le Dernier Chant du Pélerinage de Childe-Harold
  10. Voyage en Orient/Recollections of a Pilgrimage to the Holy Land
  11. Jocelyn
  12. La Chute d’un ange/The Fall of an Angel
  13. Recueillements poétiques
  14. tricolore
  15. rouges
  16. Raphaël
  17. Le Tailleur de pierres de Saint-Point/The Stonecutter of Saint-Point
  18. Graziella
  19. Confidences
  20. Nouvelles Confidences
  21. Cours familier de littérature
  22. Les Visions