لطیفی قسطمونیه ای، عبداللطیف (۸۹۶ـ ۹۹۰ق)
لطیفی قَسْطَمونیه‌ای، عبداللطیف (۸۹۶ـ ۹۹۰ق)
فرزند عبدالله؛ ادیب، شاعر، تذکره‌نویس و مترجم عثمانی. در زادگاهش قسطمونی درس خواند و در استانبول در سلک کاتبان و محاسبان درآمد. در ۹۳۱ق به کتابت عمارت (دارالطعام) بلگراد منصوب شد. سال‌ها در روملی به‌سر برد و در ۹۵۰ق به استانبول بازگشت و کاتب وقفیات بارگاه ایوب انصاری (۹۵۳ق) و سپس متولّی آن‌جا شد (۹۶۰ق). از این پس از زندگی وی آگاهی روشنی در دست نیست. آوازه و جایگاه بلند لطیفی بیشتر به‌سبب تألیف تذکرةالشعرا و تبصرةالنظما است که به‌نام تذکرۀ لطیفی آوازه دارد و دومین اثر ارزشمند معتبر زندگی‌نامه‌ای در ادب عثمانی است. با ظهور این اثر برای نخستین‌بار نقد ادبی به تذکره‌نویسی در عصر عثمانی راه یافت. از دیگر آثارش: فصول اربعه (استانبول، ۱۲۸۷ق)؛ نظم‌الجواهر که برگردان منظوم ۲۰۷ جملۀ قصار امام علی (ع) است.