لنگرود، شهر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لَنگرود، شهر

پل خشتي لنگرود (خشه پورد)

واقع در استان گیلان و مرکز اداری شهرستان لنگرود. با ارتفاعی در حدود بیست متر پایین‌تر از سطح دریاهای آزاد، در جلگه‌ای ساحلی، در ۱۹۶کیلومتری شمال غربی تهران و ۵۱کیلومتری شرق جنوبی رشت، سر راه لاهیجان به رودسر قرار دارد. رودخانۀ لنگرود از کنار این شهر می‌گذرد. اقلیم این شهر معتدل مایل به گرم و مرطوب و جمعیت آن ۶۵,۶۱۴ نفر است (۱۳۸۵). لنگرود در روزگار باستان (عصر ماد و هخامنشی) دریا بوده است. در زمان داریوش سوم هخامنشی به خشکی تبدیل شد و لنگرود نام گرفت. در روزگار تسلط خاندان کارکیا (هم‌زمان با آغاز عصر صفوی)، قصبۀ آبادی بود. به فرمان نادرشاه افشار، کارگاه کشتی‌سازی در آن‌جا دایر و یک کشتی جنگی توپ‌دار در آن‌جا تولید شد. در ۱۰۱۱ق از بندرهای معروف ایران بود و حدود ۱۰۰ کشتی در آب‌های آن لنگر می‌انداختند. آبادی ملاط، که در حومۀ جنوبی شهر قرار دارد، از قرن ۶ق معروف بوده است. مسجد جامع و بقعه‌ای به نام سید حسن کیا نیز دارد.