لوهنگرین
لوهِنْگرین (Lohengrin)
منظومه‌ای شامل ۶۶ بند، سرودۀ خنیاگری از مردم تورینگن، به آلمانی علیای میانه، در حدود نیمۀ قرن ۱۳م. در سال‌های میان ۱۲۸۳ـ۱۲۹۰م، شاعری باواریایی که قصد داشت منظومه را به امپراتور هانری اول و نبردهایش با مجارها و ساراسن‌ها ربط دهد، این منظومه را دست‌کاری کرد و مطالبی به آن افزود. فریدریش فون تلرامونت از دوشس السادو برابان خواستگاری می‌کند و مدعی می‌شود که السا به او وعدۀ ازدواج داده است. اما در کاخِ جام مقدس، دوئلی (داوری الهی) باید ادعای تلرامونت را تأیید یا تکذیب کند. لوهنگرین انتخاب می‌شود تا در این دوئل شرکت کند. لوهنگرین سرانجام بر تلرامونت پیروز می‌شود و می‌پذیرد که با السا ازدواج کند، به‌شرطی که السا هرگز از اصل و منشأ او سؤال نکند. اما عاقبت السا به تحریک دوستش کنتس دو کِلو، آن سؤال بدفرجام را می‌پرسد و لوهنگرین پس از فاش‌کردن هویت خود نزد مردم، سوار بر قایقش که قویی آن را می‌کشد، برای همیشه می‌رود. ریشارد واگنر، آهنگ‌ساز آلمانی، اپرایی رمانتیک در سه پرده به اقتباس از این منظومه و با همین عنوان در وایمار به صحنه برد (۱۸۵۰).