لویی هجدهم
لوئی هجدهم (۱۷۵۵ـ۱۸۲۴)(Louis XVIII)
پادشاه فرانسه (۱۸۱۴ـ۱۸۲۴) و برادر کوچک لوئی شانزدهم. در دورۀ انقلاب فرانسه[۱] از کشور گریخت (۱۷۹۱). در ۱۷۹۵ او را شاه اعلام کردند، ولی پس از سقوط ناپلئون اول، در آوریل ۱۸۱۴، بود که بر تخت پادشاهی نشست. در دورۀ کوتاه بازگشت ناپلئون (صدروزه) در ۱۸۱۵، از مقامش برکنار و فراری بود و پس از شکست نهایی ناپلئون در واترلو[۲] به‌قدرت بازگشت و سیاست لیبرالیستی سنجیده‌ای را در پیش گرفت، تا این‌که پس از ۱۸۲۰ سلطنت‌طلبان افراطی بر صحنۀ سیاسی فرانسه سلطه یافتند.